หมอสืบคดีมรณะ

คือแต่งน้ยายมาแต่ละเรื่อง ไม่เคยจบ คราวนี้ก็จะขอให้จบสักที 

มาอ่านเกริ่นเรื่องกันดีกว่า

ในวันที่ 19 เดือน สิงหาคม ปี 1863 ที่ถนน บอนเวนนี่ มีนายแพทย์คนหนึ่งเดินอยู่ นายแพทย์คนนั้นคือ เจมส์ เฮนรี่ โดมินิกัน เป็นนายแพทย์ใหญ่ แต่เขามีความลับซ่อนอยู่ ความลับที่เหนือธรรมชาติ ความลับที่ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรู้ได้ นั่นก็คือ เขาพบว่าเขาได้ตายไปแล้วถึงสามครั้ง แต่มาเกิดใหม่โดยมีใบหน้าเหมือนเดิม ตอนตายครั้งแรก ตอนปี 1799 ในวันเกิดเขา ตอนนั้นเขาถูกลอบยิงและเขาเป็นนายพลของสหรัฐ ต่อมาในปี 1834 ตอนนั้นเขาเป็นนักดาราศาสตร์ ถูกไฟฟ้าลัดวงจรไฟไหม้บ้านขณะเขาหลับจนเสียชีวิต และคั้งล่าสุด ในปี 1850 เขาถูกรถไฟชนจนเสียชีวิตขณะที่เขา กำลังจะช่วยชีวิตเด็กที่เดินไปเก็บของที่รางรถไฟ  แต่เขาก็มามีชีวิตเป็นปกติ เหมือนแค่หลับแล้วฝันร้าย พอตื่นมาก็เริ่มใหม่  และเขามี ความรัก ความรักครั้งนั้นและผู้หญิงคนนั้นคือ จูเลีย ลูกสาวของประธานาธิบดี ตอนที่เขาเป็นนายพล หญิงสาวสูงโปร่งคิ้วคมตาจิก ผมสีทองแบบ มารีรีน มอนโล เสียงแหลมน่ารัก นั่นคือรักแท้ของ เฮนรี่ เขาไม่สามารถลืมเธอได้ลง เขาไม่สามารถทำได้  และเขาได้แต่งงานกับเธอ และ หลังจากที่เขาได้ตายครั้งล่าสุดเมื่อปี 1850 ทำให้เขาเสียทุกอย่างไป ทั้งอาชีพ บ้าน รถ ทุกๆอย่าง และตอนนี้ได้เวลาแล้วที่เราต้องให้เขาได้เริ่มชีวิตใหม่

     ณ  ปัจจุบัน

ที่สักงานสืบสวนคดี นิวยอร์ค มีหญิงสาวผิวสี นามว่า เบลลี่ย์ กำลังยืนเครียดกับศพที่อยู่ตรงหน้า เธอคือหัวหน้าของสำนักงาน ที่เธอเครียดก็คือ หมอซีลเบอที่เป็น หมอชันสูตรศพ ของสำนักงานเป็นศพที่นอนตายอยู่หน้าเธอ

“ พอจะรู้เวลาไหมคุณ คาร์ก ”  เบล ถามนักสืบคาร์กที่เป็นคนพบศพ หมอซีลเบอที่ห้องเอกสาร

“ ผมก็ไม่ทราบครับ ” พูดจบนักสืบคาร์กก็ขมวดคิ้ว “ แต่ตอนที่ผมมาเจอ ก็ปาไป ตีสาม ผมมาเอาเอกสาร ”

“ งั้นเรียก นักสืบ คาร์เตอร์ มาเธอถนัดเรื่องพวกนี้มากกว่าคุณ ” เบล พูดจบเธอก็หันหลังกลับแล้วออกไปจากห้องเอกสาร

นักสืบคาร์ก ล้วงโทรศัพย์จากกระเป๋ากางเกงข้างขวา เพื่อโทรหานักสืบคาร์เตอร์ เขาเอาโทรศัพย์แนบหู แล้วดูหน้าต่างไปพราง

“/ ว่าไง นี่นักสืบคาร์เตอร์ ”

“/ หวัดดี ดาโกต้า เธอรีบมาที่สำนักงานด่วนเลยน่ะ คุณหมอซีลเบอ ตายแล้ว ” พูกจบเขาก็ปิดมือถือ แล้วเดินออกไปจากห้องเอกสาร ปล่อยให้หมอภาคสนามทำงานกันในห้องนี้สี่คน

ที่นอกห้องนักสืบคาร์กเดินไวๆ ไปที่ประตูทางออก

“ จะรีบไปไหนกัน คุณเจมส์ คาร์ก ” อแมนด้าสาวสวยพนักงานห้องเอกสารถามขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินเร็วปานลมกรด  แต่อีกฝ่ายไม่ตอบเเค่หยุดเดินเพียงครู่เหมือนจะฟังแล้วก็เดินออกไป

“ เป็นอะไรของเขา ” อแมนด้าทำหน้าหมุ่ยเพราะปกติ เธอกับนักสืบคาร์กเป็นเพื่อนสนิทกัน พูดเล่นกันตลอด เธอเดินไปที่โต๊ะทำงานเธอที่อยู่หน้าห้องเอกสาร แล้ววางแฟ้มลงบนโต๊ะ จังหวะนั้นเธอดันไปมองเห็น มีด ที่เปื้อนเลือด อยู่ตรงประตูห้องเอกสาร เธอตกใจเล็กน้อย เลยจะเดินไปบอกนักสืบคนอื่นๆ แต่ดันเที่ยงพอดี ตอนนี้คนไม่เหลือแล้วเพราะคนที่นี่เลิกงานตรงเวลา แต่เข้างานช้ามาก  เธอเปิดประตูเข้าไปเพื่อดูศพ แต่ศพไม่อยู่ คงถูกย้ายไปที่อื่นแล้ว เพราะที่เหลืออยู่ก็เพียงแค่จุดเกิดเหตุที่ว่างเปล่า

“ หมอซีลเบอตายได้อย่างไง ใครอนุญาติให้ตาย !” นักสืบ คาร์เตอร์ หรือ ดาโกต้า คาร์เตอร์ ผลักประตูเข้ามาพร้อมส่งเสียงดัง อีกมือถือกาแฟ อีกมือถือแฟ้มคดี เลยทำให้หญิงสาวอย่างอแมนด้าตกใจเล็กน้อย  ทันทีกับที่ดาโกต้าสาวผมสีดำเหลือบเห็นเธอตรงหน้าห้องเก็บเอกสารพอดี อแมนด้า เดินออกมาจากห้องเกิดเหตุ

“ หวัดดีจ้ะ เธอคือ…….. ” ดาโกต้าทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย

“ อะ… อะ… อแมนด้า อแมนด้า เพียช ” อแมนด้าพูดกุกกัก

“ ทำไมฉันไม่คุ้นหน้าเธอเลย ” ดาโกต้าถาม แล้วก็เดินมาที่โต๊ะทำงานของเธอวางแฟ้ม กับ แก้วกาแฟลง

“ ฉันมาทำงานเป็นสัปดาห์ที่สามเอง คือ…เราเคยเจอกันสี่ครั้งแล้ว คุณคงลืม ” ดาโกต้านั่งฟังในขณะที่อีกฝ่ายยืนพูดอธิบายอยู่

“ ใช่ฉันลืม ” ดาโกต้ามองประตูเพราะมีพนักงานกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งเดินเขามา และคนที่มาหลังสุดคือ ผู้ ผ.บ เบล

“ เบลลี่ย์!!!!! ” ดาโกต้าโบกมือแล้วลุกขึ้น เบล เดินมาหาเธอทันที

“ โอ้พระเจ้า ในที่สุดเธอก็มา ” เบล ทำเสียงโล่งอกเป็นที่สุด

“ ใช่… แน่นอนสิ นานๆครั้งพนักงานในนี้จะตายสักคน ส่วนมากก็คนในเมือง ที่ตายกันตามตรอก ซอก ซอย ไม่คิดเลยว่าพนักงานจะตายเอง ” ดาโกต้าพูดเสียงเหมือนตลก

“ เธอนี่ยังพูดมากเหมือนเคย ” เบล เดินไปที่ประตูห้องทำงานเธอ “ เข้ามาสิ ” นั่นทำให้สาวสูงโปร่งเดินไปดาโกต้าทำหน้าเหมือน เด็กที่กำลังจะเปิดกล่องของขวัญในวันเกิด

“ ว้าว แต่งห้องใหม่ สวยใช่เล่น ” ดาโกต้าเอามือท้าวเอว แล้วหมุนตัวไปรอบๆห้อง

“ นักสืบคาร์เตอร์ มานั่งลงแล้วก็เลิกทำตัวเป็นเด็กปัญญาอ่อน ได้แล้ว”   เบลทำหน้าดุใส่ดาโกต้า

“ ได้ ” ดาโกต้าเดินมาแล้วนั่งที่เก้าอี้ “ เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน…ใครตายนะ ”  เบล ทำหน้าเบื่อโลกแล้วก็กลอกตา

“ ฉันนึกว่าเธอรู้แล้วซะอีก ”

“ ใช่ แต่ฉันลืมแล้ว ” เธอทำหน้าสนใจ “ สรุปใครตายกัน ”

“ หมอซีลเบอ” เบล พูด เสียงนิ่ง

“ อะไรน่ะ ไอ้ตาหมอซีลเบอ หมอชันสูตร นะน่ะ !!! ” ดาโกต้าพูดเสียงเหมือนตกใจ แล้วก็เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงราบเรียบ “ แต่เรามีหมอชันสูตรตั้งสิบกว่าคน แค่ตายคนเดียวเอง ”เราจะพบเธอพูดเสียงราบเรียบแบบนี้ก็ต่อเมื่อเธอจะใช้สมองอันอัจฉริยะของเธอให้เป็นประโยนช์ต่อสังคมอยู่

“ นั่นไง ” เบล ลุกขึ้น “ เธอต้องไปหาหมอมาชันสูตรศพคนใหม่ และคนนั้นจะมาทำหน้าที่เป็นคู่หูของเธอ ”

“ ฉันทำงานคนเดียวได้ ” ดาโกต้าพูดปฏิเสธอย่างรีบเร่ง

“ ฉันรู้จักหมอดีๆ และเก่งมากๆ อยู่คนหนึ่ง ”

“ ใครอีกล่ะ หวังว่าคงมาแทนที่ไอ้ตาบ้า ซีลเบอ ได้ดีนะ ” พูดจบ ดาโกต้าก็กลอกตา

“ คุณหมอ เจมส์ เฮนรี่ โดมินิกัน เป็นหมอที่เก่ง ฉลาดมาก ไหวพริบดี คงเหมาะจะทำงานกับผู้หญิงเล่ห์เหลี่ยมเยอะอย่างเธอได้แน่ แต่ตอนนี้เขาลางานอยู่ฉันเคยเจอเขาตอนเรียนมหาลัย ” เบลนั่งลงที่เดิม

“ แล้วไง ” ดาโกต้าลุกขึ้นท้าวเอว

“ เธอรู้อยู่ คุณนักสืบ ไปพาเขามารับตำแหน่ง แล้วสืบคดีซะ หาคนที่ทำให้หมอซีลเบอต้องตาย ยิ่งพามาไวคดีก็จะได้จบไว ” ดาโกต้า คาร์เตอร์หันหลังเตรียมจะออกจากห้อง “ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อย่าลืม พาเขามาแบบครบ 32 ล่ะ ”